သူငယ္ခ်င္း
ခ်န္ရစ္သူနဲ႕ က်န္ရစ္သူ
ဘယ္သူပိုလြမ္းမယ္လို႕ မင္းထင္လဲ။
အရာရာ
မတည္ၿမဲတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ
မင္းကို
လြမ္းတဲ့ ငါ့စိတ္ေတြ
ဘာေႀကာင့္မ်ား
တည္ၿမဲေနရတာလဲ
ငါတို႕
အတူ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေၿမနီလမ္း
ငါတို႕အတူ
ထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေဟာင္းေလး
ကုန္ကုန္ေၿပာမယ္ကြာ….
ေလအပင့္မွာ
ေႀကြလြင့္တဲ့ ေရာ္ရြက္၀ါေတြ အစ
ၿပာလဲ့လဲ့
မိုးေကာင္းကင္ႀကီးအဆံုး
အဲဒီ…အဲဒီ
မင္းအေငြ႕အသက္ေတြရိွတဲ့
ပတ္၀န္းက်င္မွာ
စီးေၿမာခဲ့တာ
ႏွစ္အေတာ္ႀကာခဲ့ၿပီ…
တကယ္ဆို
ငါေမွ်ာ္ေနမိတာက
ငါ့ေနာက္က
ေရာက္လာမယ့္
ေၿခသံခပ္ဖြဖြေလးရယ္
ငါ့မ်က္၀န္းကို
လာအုပ္မိုးမယ့္
လက္အစံုရယ္ပါ…
သူငယ္ခ်င္း
ခုေတာ့
ငါသိၿပီ
ခ်န္ရစ္သူနဲ႕
က်န္ရစ္သူ
က်န္ရစ္သူက
ပိုလြမ္းတတ္သတဲ့။ ။
မွတ္ခ်က္။ ကြန္ပ်ဴတာေက်ာင္းတက္တုန္းက
ထုတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက စာေရးသူေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္က ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့
ေအာင္ၿမင္ခဲ့ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment
စာဖတ္သူမ်ားရဲ႕ ကြန္႕မန္႕မ်ားဟာ စာေရးသူအတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ပါ။