အိုးကြဲေလး

အိႏၵိယျပည္က ေရထမ္းသမားတစ္ေယာက္ဆီမွာ အိုးၾကီး၂လံုးရွိတယ္။ အိုးနွစ္လံုးဟာ သူ႕ပုခံုးထက္ ထမ္းထားတဲ႔ ထမ္းပိုးရဲ႕ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္စီမွာ ရွိတယ္။ အိုးနွစ္လံုးအနက္ တစ္လံုးမွာ အက္ရာတစ္ခု ရွိတယ္။ တစ္ျခားတစ္လံုးကေတာ့ အနာအဆာကင္းမဲ့ျပီး စမ္းေခ်ာင္းကေန အလုပ္ရွင္အိမ္သြားတဲ့ လမ္းခရီးေဝးအဆံုးထိ ေရအျပည္႔အျမဲ သယ္လာနိုင္တယ္။ အိုးကြဲေလးကေတာ့ ေရတဝက္နဲ႕သာေရာက္လာတယ္။
အထမ္းသမားဟာ သူ႕အလုပ္ရွင္ရဲ႕အိမ္ဆီ ေရတစ္အိုးနဲ႕ တစ္ဝက္သာေရပါတဲ့ အိုးနွစ္လံုးနဲ႕သာ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ေရအျပည့္သယ္ေပးခဲ့တာ ၂ႏွစ္လံုးလံုးပါဘဲ။ အနာအဆာကင္းတဲ့အိုးက သူ႕ရဲ႕ေအာင္ျမင္မွု၊ အဆံုထိျပီးျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ေဆာင္နိုင္မွုေတြေၾကာင့္ ဝံ့ၾကြားေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ သနားစရာ အိုးေလးကေတာ့ သူ႕ရဲ႕မျပည့္စံုမွု ေၾကာင့္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္မွုေတြနဲ႕ သိမ္ငယ္ေနပါတယ္။ သူဟာ နာၾကည္းဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ရွဳံးနိမ့္မွုကို သတိမူမိတယ္။ ၂ႏွစ္ၾကာတဲ့ ေနာင္တစ္ေန႕ စမ္းေခ်ာင္းနံေဘးမွာ သူဟာ ေရထမ္းသမားကိုေျပာတယ္။
“ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ရွက္မိပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္း“
“ဘာေၾကာင့္လဲ“ လို႕ ေရထမ္းသမားကေမးတယ္ “မင္းဘာကို ရွက္တာလဲ“
“အခု ၂ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေရတဝက္သာ သယ္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ေဘးမ်က္ႏွာျပင္က အက္ကြဲေၾကာင္းက ခင္ဗ်ားရဲ႕ အလုပ္ရွင္ အိမ္ျပန္တဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရေတြယိုစိမ့္က်ေနလို႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားဟာ အဲဒိအလုပ္အားလံုးကို လုပ္ရျပီး ခင္ဗ်ားရဲ႕လံု႕လကေန တန္ဘိုးျပည့္ျပည့္ဝဝ ျပန္မရခဲ့ဘူး“ လို႕ အိုးအက္ေလးကေျပာတယ္။ ေရထမ္းသမားဟာ အက္ေနတဲ့အိုးကေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားေလရဲ႕။ သူက အၾကင္နာေမတၱာတရားထားကာ ေျပာလိုက္တယ္။

“ငါတို႕အလုပ္ရွင္အိမ္ျပန္တဲ့အခါ မင္းကိုလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ လွပတဲ့ ပန္းေတြကို သတိျပဳမိေစခ်င္တယ္။“

သူတို႕ေတာင္ကုန္းကိုတက္တဲ့အခါ အိုးကြဲေလးဟာ ေနေရာင္ျခည္ဟာ လမ္းေဘးမွာရွိတဲ့ ပန္းခင္းၾကီးအေပၚ ျဖာက်ေနတာကို သတိျပဳမိတယ္။ အဲဒါဟာ သူ႕ကိုေပ်ာ္ရႊင္အားတက္ေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လမ္းအဆံုးေရာက္ေတာ့ လမ္းမွာ ေရတဝက္ဖိတ္က်ခဲ့တဲ့အတြက္ ဝမ္းနည္ေနတယ္။ သူ႕ရဲ႕အသံုးမက်မွုအတြက္ ေရထမ္းသမားကို ေနာက္ထပ္ေတာင္းပန္လိုက္ျပန္တယ္။ ေရထမ္းသမားက အိုးေလးကို ေျပာတယ္။

“လမ္းတစ္ဘက္မွာသာ ပန္းေတြရွိျပီး အျခားတစ္ဘက္မွာ ဘာမွမရွိဘူးဆိုတာ မင္းသတိထားခဲ့မိလား။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ငါဟာ မင္းရဲ႕ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြကို သိျပီးသားေလ။ အဲဒါကို ငါအက်ဳိးအျမတ္ယူခဲ့တယ္။ ငါဟာလမ္းတစ္ဘက္မွာ ပန္းမ်ဳိးေစ့ေတြကို စိုက္ခဲ့တယ္။ စမ္းေခ်ာင္းကေန လမ္ေလွ်ာက္ျပန္တဲ့ေန႕တိုင္း မင္းဟာသူတို႔ကို ေရေလာင္းေပးခဲ့တာေပါ့“

“၂ႏွစ္ၾကာတဲ့တိုင္ေအာင္ ငါဟာ ငါ့အလုပ္ရွင္စားပြဲမွာ အလွဆင္ဘို႕ အဲဒီ လွပတဲ့ပန္းေတြကို ခူးခဲ့တယ္။ အျပန္လမ္းမွာ မင္းမရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ သူဟာ သူ႕အိမ္ကို အလွဆင္ဖို႕ဒီလိုလွပမွုကို ရမွာမဟုတ္ဘူး။“

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အသီးသီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုယ္ပိုင္ တစ္မူထူးျခားတဲ့ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္....ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးဟာ အိုးကြဲေတြပါဘဲ....ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာအဲဒါကို လက္ခံမယ္ဆိုရင္ ဘုရားသခင္ဟာ သူ႕အေဖရဲ႕စားပြဲေပၚမွာ အလွဆင္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြကို အသံုးျပဳပါလိမ့္မယ္.... ဘုရားသခင္ရဲ႕ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ေခၽြတာေရးမွာ ဘယ္အရာကိုမွ အလကားပစ္လိုက္ရတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး....

Ref: Second Helping of Chicken Soup for the Soul

August 2004, The Best English Magazine